Cuauhtémoc Piloqutinnguaq

Göz kapakları bir sandığın tozlu kapağı kapanırmış gibi bir etki yaratarak gözbebeklerini sakladığında damarlarında kandan başka bir şeyler dolanmaya başladı. Beyni büyük bir patlama geçirip enerji yaydı vücuduna, içinde sakladığı.

Gözleri açılmış gibi, beyninde net görüntüler belirdi. Ahşap, kaplamıştı her yeri, üzerinde bir tutam kızıllıkla. Bir adam kıvranıyordu, bedeni gerilmişken Haça. Çıplak vücudu üşümesin diye üzerine kandan bir kıyafet bırakılmış; ısınsın diye altında da ateş yakılmıştı. Ayakları ısındıkça adam çırpınıyor, o çırpındıkça ahşap korkuyla titriyordu. Sıcaklık etrafı kaplasa da aslında herkes üşüyordu. Ateşin ışığı altında beliren bir adam, elindeki haçı kaldırdığında ateşte daha da parlasın diye, gümüş eriyip dökülüverdi adamın vücuduna. Sonra dondu, yeniden haç oldu.

Kulağına çalınmış birkaç çığlıkla beraber gelecekten, gözlerini açtı ve parmakları arasındaki eli bıraktı. Bitkin görünüyordu, biraz da hüzünlü. Belli ki vücudunu sarmıştı korku. Karşısındaki adamın gözlerine kilitlediğinde kendini “Öleceksin.” diyebildi.