Asaletin İzleri.

Konu: Asaletin İzleri. Perş. Ocak 12, 2012 2:42 pm

Annesiyle beraber apar topar Londra'ya gelmişlerdi. Annesi hemen uçağı arayıp bileti almıştı. Telaşlıydı, sessizdi. Konuşmak istiyor gibiydi fakat onu durduran bir şey vardı sanki. Arada bir kendi kendine gülümsüyor, arada birse telaşlı olduğunu belli edercesine mimikler yapıyordu. İki gün önce Londra'ya gelmişlerdi ve gizli bir geçitten geçerek annesinin Büyülü Londra olarak tanımlandırdığı bir mekana gelmişlerdi. Şimdi de buradaki sokakların birinde yürüyorlardı. Annesi normalde olduğundan çok daha farklıydı. Michellengala'nın eline yapışmış, her zamanki kendine güvenen Bayan Benedetti yerini pısırık ve korkak bir kadına bırakmıştı. Yavaş adımlarla yürüyordu sokakta, sanki burada bulunmaktan rahatsız oluyor gibiydi. Eve, konuşmak istemiyordu fakat o bile burada dimdik yürürken annesinin üzerinde pahalı kıyafetlerle burada böylesine yürümesi onu düşündürmüştü. Sonra annesinin tiz sesini duydu ve her şeyi yavaş yavaş çözmeye başladı.

"Az sonra gideceğimiz yerden sana asa alacağız Evelina."

Eve sinirlenmişti kahverengi gözlerini büyüterek aynı renkteki kaşlarını çattı. Oldu olası bu aptal sihirli şeylerden nefret etmişti ki bunun en büyük kaynağı da babasıydı. Babası yüzünden büyücü güçleri taşıdığı yetmiyormuş gibi, babası yüzünden bu işi hiç sevmiyordu. Oysa bunu öğrenmeden önce sürekli bir peri olmak istediğini söyleyip dururdu, peri ve büyücü ne fark ederdi ki sonuçta ikisinin de özel güçleri vardı. Ama bu özel güçleri babası sayesinde kazandığı için ve o babası dediği adam sadece kız iki yaşına gelene kadar ailesiyle olduğu için ondan nefret ediyordu. Aydınlık tarafa mensup bir şifacıydı babası. Kız da ölümyiyen olmak isteyordu, karanlık taraftaydı. Hogwarts'a çağırılmıştı. O hiç gitmek istemese de intikam uğruna gidiyordu. Evet, o adam bu on bir yaşındaki kızın içine nefreti böylesine kolay bir şekilde aşılamayı başarabilmişti.

Annesi kendi kendine mırıldandıktan sonra kızı bir dükkanın içine soktu. İkisi de birbirlerinin ellerini sıkı sıkı tutuyorlardı. Annesi yaşlı adama sessizce bir şeyler sorduktan sonra zoraki bir şekilde gülümsedi Eve'e ve ona karşısında duran asaları denemesini istedi. Kız anlamamıştı, yerinden kalktı ve annesinin özellikle düzleştirdiği saçlarını geriye attı. Kafasındaki kırmızı tokayı düzelttikten sonra tahtadan yapılmış gibi duran ama beyaz olan bir asayı aldı eline ve iki yana doğru sallamaya başladı. Gülümsüyordu, mutluydu. Sanki kendi benliğini bulmuştu. Asa elinde adeta dans ediyordu, Eve'in en sevdiği müzik eşliğinde. Ollivander şaşırmıştı, herkesin kendi asasını ilk seferde bulamadığını bunun büyük bir şans olduğunu söyledi. Annesi rahatlamış bir şekilde nefes verdi ve yaşlı adamla tekrar konuşmaya başladı. Minik Benedetti ise o an o asayla neler yapabileceğini düşünüyordu, tek isteği bir tutam intikamdı.

Konu: Geri: Asaletin İzleri. Çarş. Ocak 18, 2012 12:14 pm

Kontrol edilmiştir, +5 Puan !