Ankanın Gözyaşı.

Konu: Ankanın Gözyaşı. Çarş. Ocak 11, 2012 5:00 pm

Büyük gün için oldukça heyecanlıydı Amanda. Normal koşullarda asla yatağından bu saatte çıkmazdı ancak şimdi başka çaresi yoktu. Ve gönüllü bir şekilde fırlamıştı yatağından. Yıllardır annesine, babasına, ağabeylerine özenip dururdu. Ailesi sayesinde bu yaşta bile oldukça bilgiliydi. Bir yıl önce annesinin dolabını deşerken eski, yıpranmış, üzerinde tam olarak ne yazıldığını çözemediği, kalınca bir kitap bulmuştu. Daha çok ansiklopediye veya antika eşyalara benzediğini söyleyebilirdi. Kitabı gizlice alarak hiç kimseye bundan bahsetmedi. Sadece arada bir, canı sıkıldığında onu okuyarak geçiriyordu zamanını. Büyü yapacak bir asası yoktu, ancak okula herkesten bilgili gitmek bir ayrıcalık olsa gerekti. Dün gece babası ve Collom ağabeyi ile birlikte hazırladıkları bovuluna onlar görmeden annesinin kitabını koyuvermişti. Kim bilir belki okudukları işine yarardı orada ve muhtemelen yarayacaktı da. Daha çok canavarlarla mücadele hakkında veren bir kitaptı, okuduklarına ve James ile John'un konuşmalarını duyduğuna göre ruh emiciler her yerdeymiş. Düşüncesi bile onu ürkütmeye yetmişti. Kafasının içerisinde dolaşan bu düşüncelerden sıyrılmak için yüzünü yıkadı. Aynada 11 yaşında dümdüz sarı saçlara ve yeşil özlere sahip küçük, bir o kadar da sevimli bir kız görüyordu. Bugün daha farklıydı; biraz ürkek, oldukça heyecanlı. Yeni bir hayata adım atıyor olmanın getireceği sorumluluktan korkuyordu.

Saçlarını tarayarak aynada son kez kendine baktıktan sonra hazır bir şekilde bekleyen kahvaltı masasına yöneldi. Babası hala masaya bir şeyler koyarken ağabeyleri okulun açılması üzerine yorumlarda bulunuyorlardı. En büyükleri Collom beşinci sınıfa başlayacaktı. Şüphesiz en heyecanlı kişi konusunda tartışılamazdı. ''Artık bende büyü yapabileceğim.'' dedi ağzına bir salatalık dilimi atarken. Ağabeyleri gülümserken babası ''Kolay olmayacak. Ancak benim kızım her şeyin üstesinden gelebilir.'' dedi soran gözlerle. Hafifçe başını sallarken içerisinden 'umarım' diyordu.

Diagon Yolu'na geldiklerinde ağabeyleri gülüşerek kendi bildikleri mağazalara girerken babasının elini tutuyordu Amanda. Oldukça kalabalıktı, burada kaybolsa bir daha okulu veya evi nasıl bulurdu düşünmek dahi istemiyordu. ''Şimdi sıra asada.'' dedi babası gülümseyerek. Amanda için en ilgi çekici, heyecan verici kısım gelmişti. Ollivander's Asa Dükkanı yazan genişçe bir dükkana girdiler. İçeride birkaç kişi daha vardı Ollivander amca onunla uğraşırken Amanda etrafa göz atıyordu. Pencereye yaklaşarak dışarıyı izlerken yere düşmüş bir asa gördü. Merakına yenik düşerek, hazır kimse ona bakmıyorken eline alarak sallayıverdi. Bir anda cam tuzla buz olmuştu. Biraz korkuyordu, hatta dokunsanız ağlayabilirdi. Nede olsa henüz bir çocuktu ve yapmaması gereken bir şeyi yapmıştı. ''İşte! Kendi asanı kendin bulmuşsun küçük hanım.'' dedi yaşlı adam. Adamın gülümsediğini görünce şaşırmıştı. Dükkandan çıkmadan önce ''Ama cam...'' derken babası lafını yarıda keserek ''Önemli değil tatlım.'' demişti. Yeni hayatına yavaş yavaş alışabileceğini umuyordu.

Konu: Geri: Ankanın Gözyaşı. Çarş. Ocak 18, 2012 12:13 pm

Kontrol edilmiştir, +5 Puan !